- Najpotężniejszą siłą świata jestem ja!

Ludzie żyją w płynnej, podatnej na zmiany iluzji, którą bez trudu może ukształtować wedle swej woli ktoś gotów napisać scenariusz na nowo.

- Najbliżsi zmarli nigdy nas nie opuszczają - powiedziała Sorqan Sira - Nawiedzają nas, dopóki im na to pozwalamy.

Czasami człowiek całe życie traci, uganiając się za ułudą, która tylko udaje prawdę, a potem nagle sobie uświadamia, że jest pieprzonym durniem i jeśli posunie się w swojej pogoni chodź krok dalej, utonie.

Jeszcze w Sinegardzie uczono ich, że dowódca prowadzący wojnę obronną, kryjący się na umocnionych pozycjach, aż prosi się o katastrofę, ponieważ taka postawa oddaje w ręce przeciwnika przewagę inicjatywy.

- Kiedy człowiek nie walczy o własne życie, wojna wygląda zupełnie inaczej.

- [...]. Ale ja widziałam, na czym polega władza i do czego prowadzi - Rin rozgniotła błoto w dłoni. - Nie jest ważne, kim człowiek jest, tylko jak postrzegają go inni. A w tym kraju kto urodził się błotem, ten błotem pozostanie.

- Ludzie chcą i będą chcieli cię wykorzystać lub zniszczyć. Jeżeli chcesz przetrwa, musisz się opowiedzieć po jednej z stron. Dlatego, moje dziecko, nie próbuj uchylać się przed wojną. Nie wzbraniaj się przed cierpieniem. Kiedy usłyszysz przeraźliwy wrzask, biegnij prosto w jego stronę.

Ale zrozum jedno mała: nie znajdziesz sprzymierzeńców. Rewolucja to rewolucyjny pomysł, ale tylko w teorii. W praktyce nikt nie chce ginąć.

Kiedy człowiek widzi tak jasne gwiazdy, kiedy poczuje, że ma nas sobą cały wszechświat, to po prostu musi postawić jurtę, by zapewnić sobie tymczasowe choćby poczucie materialności. W przeciwnym wypadku pod naporem wirującej w górze boskości można pomyśleć, że jest się pozbawionym wszelkiego znaczenia.